امروز به صورت اتفاقی به یک مطلب جالب از سایت «کلمه» پیرامون حوادث 18تیر1388، که پس از انتخابات عملا مرجع انتشار اکاذیب داخلی ضد انقلاب شده است برخورد کردم. نوع برخورد با این مطلب گرچه برایم کاملا تکراری شده، با این حال آن را دستمایه این مطلب قرار دادم. آن چه در ادامه آورده شده تکه هایی از نامه و به همراه تحلیل آن می باشد:
1-منبع دقیق این نامه که به صورت کاملا تکه تکه شده در کل نامه آورده شده، واقعا قابل توجه است! نویسنده ناشناس نامه چنین معرفی شده :«یکی از همراهان سبز با ارسال نامه ای.... »، منبع خبری وی هم یکی از دوستان معرفی نشده دوران دانشجویی نویسنده می باشد که این چنین ناشناس وارد ماجرا می شود:«در خیابان به یکی از دوستان دوره دانشجویی ام برخوردم»؛ چگونگی دستیابی دوست ناشناس این فرد ناشناس به آنچه اطلاعات با ارزش خوانده شده نیز جالب است:«به طور تصادفی اطلاعات ارزشمندی درباره آنچه به عنوان پدیده لباس شخصی ها مشهور شد دست یافته بود»! خلاصه اینکه منبع این خبرشد: اطلاعات تصادفی دوست ناشناس یک فرد ناشناس!(دنبال پرتقال فروش نگردید! او هم احتمالا ناشناس است!). البته برای اشخاصی که اهل رصد کردن سایت های ضد انقلاب هستند ادبیات و منابعی این چنینی کاملا آشنا و مسبوق به سابقه است. اینان معمولا ابتدا خبر دلخواه خود را از قول منبع ناشناس قول می کنند و سپس آنرا دستمایه تحلیل خود قرار می دهند!
2- نقطه قابل توجه دیگر که در چنین مطالبی زیاد به چشم می خورد، «کم اطلاعی» نویسنده چنین مطالبی است. در این نامه نویسنده از شخصی به نام حبیب الله لاجوردی نام برده و او را دادستان دهه اول انقلاب معرفی کرده است. منظور نویسنده آگاه مقاله «شهید اسد الله لاجوردی» است. جالب است که اطلاعات شخصی که در حد نام اشخاص مورد استناد اطلاع صحیح ندارد، به عنوان «دست یافته به اطلاعات ارزشمند» معرفی می شود!
3- شکست خوردگان مفلوک انتخابات گذشته که اینک و به صورت پیاپی با شکست و کم محلی پروژه های اغتشاشی خود مواجه شده اند و رویای طنین انداز شدن صدایشان در سطح دنیا، به خفت شکست پروژه های راهپیمایی سکوت و روزه های سیاسی تبدیل شده، در ایام انتخابات نیز سعی داشتند با چنین مغالطاتی به القاء تقلب در انتخابات بپردازند. مصاحبه بامزه «زهرا رهنورد» با بنگاه سخن پراکنی دولت انگلیس(بی بی سی) که با استدلال اینکه «موسوی داماد لرستان است» پس مردم آن دیار باید به موسوی رای داده باشند(!) و دیگر استلال های این گروه نیز از همین دسته بود.
بر ماست که با دقت نظر همواره این مسائل را به دقت دنبال کنیم تا مانند فتنه گذشته دیگر غافلگیر چنین کذابانی و عمال دست نشانده دولت های غربی نشویم.
مسیر راهپیمایی سبز 22 خرداد 90
شما هرکدوم یک رسانه هستید.اطلاع رسانی کنید.
ما بی شماریم...
مسیر شماره یک :
میدان حکمیت ، مسجد ضرار، میدان حکیم کروبی (ابو موسی اشعری سابق)، دروازه جهنم . . .
مسیر شماره دو :
بزرگراه ملک عبدالله ، میدان حسنی نامبارک، خیابان بن علی ، خیابان علی عبدالله صالح ، بلوار قذافی ، دروازه جهنم ...
مسیر شماره سه :
میدان انحرافی ، بزرگراه مشایی ، خیابان بقایی ، خیابان جوانفکر ، دروازه جهنم ...
مسیر شماره چهار :
میدان بی بصیرتی ، خیابان صانعی ، تقاطع کاظمینی بروجردی ، دروازه جهنم ...
مسیر شماره پنج :
پایگاه انگلیس ، چهار راه آمریکا ، خیابان اسرائیل ، دروازه جهنم . . .
مسیر شماره شش :
سه راهی بهائیت ، بلوار وهابیت ، خیابان عبدالمالک ریگی ، دروازه جهنم . . .
کلیدواژه: مسیر راهپیمایی 22 خرداد 90 - برنامه جنبش سبز در 22 خرداد 90 - 22خرداد سبز سبز - موسوی 22 خرداد 90- 22 خرداد 90 - مسیر یکشنبه 22 خرداد 90 - یکشنبه 22 خرداد 90
این مقاله را روز گذشته روزنامه کیهان به عنوان سرمقاله گذاشته بود که به نظرم واقعا ارزش چند بار خواندن دارد!
1-«ابوعامر» در میان مردم یثرب- مدینه قبل از هجرت پیامبر(ص)- نفوذ و اعتبار فراوانی داشت. او که نصرانی و مشهور به زهد و عبادت بود با استناد به آموزه های انجیل مردم را به ظهور پیامبر آخرالزمان بشارت می داد و می گفت بی صبرانه چشم به راه آمدن اوست. رسول خدا(ص) که به مدینه هجرت فرمود، مردم به اسلام گرویدند و ابوعامر که انتظار می رفت در پیوستن به رسول خدا(ص) پیشقدم باشد، وقتی جایگاه و منزلت قبلی خود را از دست رفته و بی رونق دید، کینه پیامبر خدا(ص) را به دل گرفت و به مخالفت با اسلام برخاست. کار اسلام که در مدینه بالا گرفت، ابوعامر به مکه رفت و با مشرکان علیه رسول خدا(ص) همساز شد. او در طراحی جنگ احد نقش داشت. ابوعامر پس از آن که نشانه های شکست را در جبهه مشرکان حجاز مشاهده کرد و از پیروزی آنها ناامید شد، مکه را ترک کرد و نزد هراکلیوس -هرقل- امپراتور روم رفت و پیشنهاد خود برای مقابله با اسلام را با وی در میان گذاشت. این مقاله را روز گذشته روزنامه کیهان به عنوان سرمقاله گذاشته بود که به نظرم واقعا ارزش چند بار خواندن دارد!
ادامه مطلب
