تابلوهای راهنمای جاده انقلاب:

جاده لغزنده است، دشمنان مشغول کارند، با احتیاط برانید!

سبقت ممنوع! دیر رسیدن به پست و مقام بهتر از هرگز نرسیدن به امام است!

حداکثر سرعت مجاز، سرعت حرکت ولی فقیهست!

اگر پشتیبان ولایت فقیه نیستید، لا اقل کمربند دشمن را نبندید!

با دنده لج حرکت نکنید!

یوم الله 9 دی مبارک

-این یادداشت از بنده در پایگاه خبری 598 در اینجا منتشر گردیده است

انتخابات نهمین دوره مجلس شورای اسلامی، منجر به حماسه ای پر شکوه گشت که تا مدت ها، حلاوت و شیرینی این پیروزی بزرگ در کام این ملت حماسه آفرین و تلخی آن در کام دشمنانشان باقی خواهد ماند . در این میان آنچه باید در ادامه راه مورد توجه قرار گیرد، درس هایی است که رهاورد این حماسه بوده است. در ادامه تلاش می کنیم برخی از مهمترین این درس ها را مورد وارسی قرار دهیم:

1- اولین درس برای «دل بریده گان از راه ملت و انقلاب» است. آنهایی که خود زمانی یار انقلاب بوده اند و چون حب دنیا بر دلهاشان افتاد از مسیر انقلاب روی گردان شدند و سعی کردند چنین القا کنند که ملت نیز همچون ایشان از انقلاب مایوس شده و دلبستگی خود به راه امام راحل(ره) و مقام معظم رهبری را از دست داده اند. حضور پر شور ملت به آنها نشان داد که تنها آب در هاون می کوبند و از این فتنه انگیزی ها رهاوردی نصیبشان نخواند شد. عقلای ایشان افرادی چون آقای خاتمی بودند، زیراکه زمانی که دریافتند سیاست تحریم ایشان از سوی ملت با شکست مواجه شده، سعی کردند با همراهی ملت به هر شکل، تبعات این شکست فضاحت بار را کاهش دهند. اما در این میان برخی افراد خود را به خواب زدند و سعی کردند همچنان بر طبل های تو خالی خود بکوبند. نمونه روشن آن اظهارات سخیف یکی از یاران دوران گذشته انقلاب است که در پای صندوق رای تلاش کرد همان حرف های نخ نمای خود را تکرار کند و گفت: «انشاء الله نتیجه‌ی انتخابات همانی که مردم می‌خواهند و رایی که مردم به صندوق می اندازند باشد». اظهاراتی که به دلیل گذشتن تاریخ مصرفشان، حتی از سوی هم گرایش های ایشان هم جدی گرفته نشد.

2- دومین درس برای «دشمنان قسم خورده نظام و ملت ایران» است. اگر چه ایشان همانطور که از نامشان پیداست کارشان دشمنی کردن است، ولیکن این مشارکت گسترده مردمی که در تضاد با نسخه پیچی های آنان برای مردم ایران بود به آنان اثبات کرد که راه دشمنی را اشتباه برگزیده اند. هر گاه آنها راهی را به ملت پیشنهاد کرده اند ویا از چیزی ترسانده اند، این مردم آزاد منش بر خلاف خواست ایشان عمل کرده و طرح های آنان را با شکست مواجه کرده اند. آنها باید فهمیده باشند که شاید این مردم از برخی مشکلات رنجور باشند و انتقاداتی را به برخی مسائل داشته باشند، لکن پیوندشان با نظامشان یک پیوند ایدئولوژیک است و هر گاه پای حفظ اصل نظام به میان بیاید هر آنچه از دستشان بر بیاید انجام خواهند داد.

3- درس دیگر را باید کسانی آموخته باشند که «خود را قیم مردم می دانند» و فکر می کنند مردم باید باید بر طبق طرح آنها عمل کنند. ترکیب منتخبین ملت در این دوره به خوبی نشان گر آن است که گرایش مردم به اشخاص و گفتمان هایی که دارای طرح و برنامه دقیق و پایبندی به اصول هستند بسیار بیشتر از آنهایی است که تنها تکیه بر سوابق دارند. در این دوره شاهد آن بودیم در حالیکه افرادی همچون نماینده شهرستان نور، با هفت دوره سابقه نمایندگی و حتی برخی اعضای هیئت رئیسه قبلی  به مجلس راه نیافتند، جوانانی راهی بهارستان شدند که به جای سوابق اجرایی، طرح ها و گفتمان بهتری را ارائه نمودند. اشخاصی که با تکیه بر سوابق مثبت و روشنشان، محور برخی فعالیت های انتخاباتی قرار می گیرند باید دقت کنند از چه اشخاص و گفتمان هایی حمایت می کنند، زیرا که این ملت با بصیرت به صرف حمایت برخی بزرگان از اشخاص، سرنوشت خود را به دست آنها نخواهند سپرد.

4- درس چهارم را باید کسانی بگیرند که «در این دوره منتخب ملت شده اند». سابقه نتایج انتخابات های اخیر به خوبی نشان می دهد که این ملت هوشیار با هیچ کس و گروهی پیمان اخوت نبسته است و هر کس هرچند با سوابق طولانی، خطای آشکاری از وی سر بزند، مورد قهر ملت قرار خواهد گرفت. منتخبین ملت باید در این دوره تمام سعی خود را در جهت کسب رضای الهی که همانا عمل به وظایف خطیر نمایندگی به صوت کامل است به کار بندند تا رضایت خدا و ملت را در پی داشته باشد.

درس آموز تمامی این درس ها کسی جز ملت هوشیار، بصیر و همیشه در صحنه ایران نیست. درس های این حضور پر شور خیلی بیشتر از این ها بوده و خواهد بود و بسیاری نتایج آن در آینده روشن خواهد شد. امید است مخاطبین این درسها با از میان برداشتن نقاط منفی و پرورش نقاط مثبت، تلاش خود را در جهت اعتلای جایگاه این نظام مرضی خداوند، بیشتر نمایند.

مجلس هشتم، مجلسی بود که اکثریت قاطع نمایندگان آن به مدد عناوین «ولایت مداری» و «اصولگرایی» به کرسی های سبز آن تکیه زدند، ولیکن دیری نگذشت که چرب و شیرین قدرت به دهان برخی ازهمین نمایندگان مزه کرد و نمکدان شکستند و در ورطه های حساس پایشان لنگید!

در این گزیده مقصود آن است تا صرفا به مصداق خوانی ورطه های حساس بپردازیم:

1- بی گمان عجیب ترین تصمیم مجلس هشتم، حمایت از وقف اموال 250 هزارمیلیارد تومانی دانشگاه آزاد که به معنای مالکیت مادام العمرعده ای خاص بر آن و زیر سوال بردن مصوبه قانونی شورای عالی انقلاب فرهنگی بود می باشد. این نامه ی حمایتی که در وجه "عبدالله جاسبی" صادر می شد، با امضای بیش از 250 نماینده مجلس همراه گشت، این در حالی بود که در همان ایام، نمایندگان، نامه حمایت از مردم مظلوم غزه را تنها با 140 امضا تایید نمودند تا "نفوذ لابی های قدرت و ثروت" را به رخ مردم بکشانند. همراهی مشکوک نمایندگان با مدیریت ثروتمند دانشگاه آزاد آنچنان در رسانه ها منعکس گشت که این روز از سوی اصحاب رسانه به «یکشنبه سیاه مجلس هشتم» موسوم گردید.

2- سبک عجیب ولایتمداری مجلس هشتم نیز از دیگر نکات تاریک کارنامه مجلس هشتم است. تعلل طویل المدت نمایندگان در تصویب طرح نظارت بر نمایندگان علی رغم تاکید رهبر انقلاب بر این موضوع، عدم ترتیب اثر به فرمایشات معظم له در ارتباط با کاهش نیافتن تعرفه واردات خودرو و در قبال آن اعمال ضوابطی برای بهبود کیفیت محصولات داخلی، به جهت حمایت از تولید داخلی و مواردی از این دست از جمله مواردیست که با شعار ولایت مداری اکثریت نمایندگان این مجلس سازگار نیست.

3- مقام معظم رهبری در پیام صریح خود به مناسبت آغاز به کار این مجلس، بر ساده زیستی نمایندگان تاکید ویژه ای فرمودند. ایشان در این پیام خود فرمودند: «نماینده‌ی ملت از جنس ملت است. شما نه از قصرهای رفیع و خاندان‌های اشرافی، که از متن مردم، از مدرسه، حوزه و دانشگاه‌ و از میدان‌های کار به مجلس گسیل شده‌اید. این رابطه و این منش را پاس بدارید و برای خود نگاه دارید. خوی اشرافی و گرایش به اسراف و طعمه انگاشتن این مسؤولیت، بلای بزرگی است که گاه مردمِ سابقاً نجیب و پارسا هم ممکن است نتوانند خود را از آن برحذر بدارند. همه باید به شدت مراقب خویش باشیم و دوره‌‌‌ی مسؤولیت خود را، حسنه‌ای ماندگار و نه سیئه‌ای دامن‌گیر، بسازیم    .    » اما دیری نپایید که این تاکید معظم له در میان غوغای مافیای ثروت در مجلس به فراموشی سپرده شد. در شرایطی که تنها چهار ماه از آغاز به کار مجلس گذشته بود، «حسن کامران» از نمایندگان مجلس موضوع وام 100 میلیونی به نمایندگان را رسانه ای کرد. در موردی دیگر پاسخ استفساریه ای از مجلس منجر به مزیت غیر قابل قبول برای نمایندگان گشت که محتوای اصلی آن "ویژه خواری مادام العمر برای نمایندگان" بود و اگر نبود اعتراضات مردم و رسانه های بصیر و نیز محدود نمایندگان مخالف این طرح، ننگ چنین تبعیضی بر پیشانی این مجلس تا ابد باقی می مانند. از دیگر نکات مبهم، مخالفت نمایندگان با طرح "شفاف سازی هزینه های تبلیغاتی نمایندگان" بود، طرحی که اخیرا در مجلس مردود شد و مورد حمایت نمایندگان حامی گفتمان جبهه پایداری قرار داشت.

4- از دیگر نکات تاریک در فعالیت مجلس هشتم، عملکرد ضعیف برخی اعضای هیئت رئیسه آن است. اعضای هیئت رئیسه مجلس به عنوان پیشانی مجلس، باید عاری از افراد با سابقه نه چندان روشن باشد، امری که در این مجلس محقق نشد. در بین اعضای هیئت رئیسه افرادی با جایگاه عالی هستند که در زمان فتنه عملکرد صحیحی نداشتند و در جمله ساکتین فتنه به شمار می روند و هنوز نیز ابهامات بسیاری در مورد عملکردشان در دوران فتنه وجود دارد. آقای "امیدوار رضایی" که برادر یکی از کاندیداهای مقهور ریاست جمهوری است از دیگر اعضای هیئت رئیسه نیز همان شخصی است که شایعه نوشته شدن بیش از 70 درصد آراء برخی صندوق ها با یک خودکار(!) را بر سر زبان ها انداخت و به مدد جایگاه خود از هر گونه تعقیبی در امان ماند. همچنین در همین مجلس بود که ریاست آن به همراه تنی چند از نمایندگان، به دیدار "حسنی نامبارک" دیکتاتور سابق مصر شتافتند! و البته برخی سعی کردند این دیدار را هماهنگ شده با رهبری جلوه دهند، ولیکن واقعیت چیز دیگری بود. حشمت الله فلاحت پیشه نماینده مجلس شورای اسلامی در روزنامه رسالت نوشت: "در آخرین شب سفر مقام معظم رهبری به استان کرمانشاه، موضوعی را در مورد یکی از مصاحبه‌های بنده تذکر دادند که من از آن به عنوان یک بنیاد تحلیلی راهگشا استفاده می‌کنم. ایشان با یادآوری مصاحبه یک سال قبل اینجانب حین سفر دکتر لاریجانی به مصر، فرمودند: شما در آن مصاحبه گفته بودید که رئیس مجلس بدون اطلاع مقامات عالی نظام به مصر سفر نکرده است. مردم معمولا زمانی‌که اسم مقامات عالی می‌آید می دانند که منظور، من هستم ولی واقعا آن سفر با من هماهنگ نشده بود. اگر هماهنگ می‌شد، با آن سفر و بویژه دیدار با مبارک مخالفت می‌کردم. گفته بودم شرط ما برای برقراری رابطه با مصر این است که اعلام کنند «کمپ دیوید مرده است». هرچند که وزیر خارجه وقت آنها، چیزی شبیه به این جمله را گفته بود ولی از آن نیز استفاده لازم به عمل نیامد."

5- شکی نیست که مجلس به عنوان قوه قانون گذار کشور، بر طبق قانون، حق تصمیم گیری در بسیاری از زمینه ها تا حتی سوال از ریاست جمهوری را دارد، اما این جایگاه عالی نباید منجر به بروز رفتارهای غیر اخلاقی گردد. ولیکن متاسفانه این بی اخلاقی ها در این مجلس شیوعی غیر قابل قبول یافت. نشان دادن مخالفت با طرح ها به وسیله سر و صداهای بیجا امری عادی تلقی گشت و کار تا جایی پیش رفت که در جریان رای اعتماد به وزیر ورزش و جوانان منجر به توهین آشکار به شخص دوم کشور گردید. امری که مورد اعتراض رهبری انقلاب قرار گرفت و نارضایتی خود را از رواج این چنین رفتارهای خلاف شان ریاست جمهوری و عدم برخورد مناسب هیئت رئیسه مجلس با چنین رفتارهایی ابراز داشتند.

متاسفانه مواردی از این دست و موارد دیگری چون عملکرد غیر قابل قبول در دوران فتنه، تصویب پذیرش دانشجوی پولی در مقاطع تحصیلات تکمیلی دانشگاه ها و... در کارنامه مجلسی خود نمایی می کند که عنوان اصولگرایی را یدک می کشد و شکی نیست این اعمال با آن عنوان وزین در تضادی آشکار است.

البته نگفته روشن است که اولا: انتقادها به عملکرد این مجلس هرگز به معنای نفی کارهای مثبت آن نیست؛ ثانیا هرگز قرار نیست عملکرد این چنین مجلسی با افتضاحات برآمده از مجلس ششم و مانند آن قیاس شود؛ ثالثا اینکه قرار نیست همگان با یک چوب رانده شوند! در همین مجلس هستند افرادی که به معنای واقعی کلمه بر اصول پافشاری داشته و دارند و حتی به دلیل این مواضع اصولی مورد تهمت نیز قرار گرفته اند ولیکن سوال اینجاست که اگر نبودند این افراد، برآیند مجلس چه می شد؟!

بر ماست که با دقت نظر بیشتر در انتخابات آتی، مانع از حضور افرادی با کارنامه تاریک در خانه ملت شویم و با انتخاب صحیح خود زمینه را برای ظهور و بروز هر چه بهتر ولایت مداری و اصول گرایی در این نهاد اساسی کشور فراهم نماییم.

-شکنجه و قتل فجیع دختر 10 ساله توسط خانواده + عکس
-دختران حامی موسوی از دبی تا قم

سایت شبکه دولتی انگلستان (بی بی سی) در مطلبی با عنوان «پلیس برای پایان دادن به نا آرامی ها لندن چه چاره ای دارد؟» ضمن آشوبگر خواندن معترضین به سیاست های دولت نوشت:« پس از سه شب آشوب و ناآرامی در خیابان‌های لندن و چند شهر دیگر انگلستان، برای جلوگیری از بروز دوباره این ناآرامی‌ها، پلیس از چه روش هایی می تواند استفاده کند؟در میان سئوال‌هایی که مطرح شده، پرسیده می‌شود که آیا اقدامات پلیس برای متوقف ساختن غارتگری، آتش سوزی عمدی و خشونت در جریان این ناآرامی‌ها کافی بوده است.»

این سایت در ادامه حتی سه راهکار برای سرکوب مخالفین دولت ارائه کرد:«ماشین های آب پاش »، «گلوله های پلاستیکی» و «مقررات منع رفت و آمد»! این سایت حتی با آوردن نظرات برخی افراد در این زمینه به توجیه استفاده از این راهکار های خشن می پردازد. مثلا در توجیه استفاده از «گلوله های پلاستیکی» می نویسد:« این نوع گلوله برای کشتن ساخته نشده است، اما در مواردی منجر به مرگ هم شده‌اند. پروفسور وادینگتون می گوید: "گلوله‌های پلاستیکی در مقایسه با سلاح‌های دیگر از نظر آمار تلفات یکی از کم خطرترین سلاح‌هاست و در بقیه جهان از آن خیلی استفاده می‌شود." پروفسور وادینگتون اضافه می‌کند: "اما، از نظر نمادین، استفاده از ماشین‌های آب‌پاش و گلوله‌های پلاستیکی این تصور را ایجاد می کند که جهان به پایان رسیده است." دکتر شرلو معتقد است که گلوله‌های پلاستیکی می تواند وسیله خوبی برای متفرق کردن معترضان باشد، تا به پلیس فرصت تجدید قوا بدهد.»
گفتنی است سایت مزبور در دوران فتنه88 هر گونه برخورد پلیس با آشوبگران را تبدیل به مسئله ای حقوق بشر می کرد و همواره بر لزوم برخورد با ایران اسلامی در این رابطه تاکید داشت! این برخورد دوگانه با مساله حقوق بشر از سوی رسانه های غربی، کاملا مسبوق به سابقه است.