چند سالی است که طرح یکسان سازی قبور شهدا از گوشه و کنار به گوش می رسد. طرحی که با اعتراض گسترده خانواده شهدا و بی توجهی مجریان این امر به این اعتراضات مواجه شد. در این ارتباط چند نکته به نظر می رسد که باید مد نظر قرار گیرد:
1- این طرح عمدتا از سوی شهرداریها مطرح و اجرا می شود. به نظر می رسد کسانی که این طرح را ارائه کرده اند تفاوت مشخصی بین آسفالت خیابان و قبور منور و متبرک شهدا نمی بینند! و چون بر ایشان اینطور جا افتاده که آسفالت خیابان نباید نا صافی داشته باشد، به مزار متبرک شهدا نیز همینطور نگاه می کنند! تخریب سنگ مزار و حجله های بالای سر شهدا، با بولدوزر نشات گرفته از همین دیدگاه است!!
2- جالب اینجاست که نظر کسانی که اصلا در این رابطه مورد توجه قرار نمی گیرد، خانواده معظم شهدا هستند! چندین بار در طول مدت گذشته از شروع این طرح، آنجا که این خانواده های سرفراز، پیش از اجرای این طرح در محل خاصی، که معمولا بی خبر عملیاتی می شوند، از آن مطلع شده اند با تجمع در آن محل، از تعرض به قبور متبرک شهدا جلوگیری کرده اند. اگر قرار است نظر کسی در این رابطه مورد توجه قرار گیرد، مسلما خانواده معظم شهدا که در صف مخالفان این طرح قرار دارند، بر همه مقدمند و جالب اینجاست که حتی در برابر طومار امضاهای این خانواده ها و تجمعات متعدد آنها، مسئولین این امر، چشم و دم فرو بسته اند!!

3- تصاویر منتشره از این عمل به اصطلاح فرهنگی، به وضوح نشان از هتک هرمت قبور شهدا دارد. در این تصاویر، استخوان های این شیر های خفته به گونه ای نامناسب با هم مخلوط شده و صدمه دیده اند! عملی که موجبات خون به دل شدن مادران شهدا را فراهم کرده است.

4- در دیدگاهی دیگر، حجله های بالای سر شهدا، هر کدام وقتی توسط خانواده یک شهید سر و شکلی خاص به خود می گیرد، صحنه ای زیبا را پدید می آورد که فضای معنوی مزار شهدا را عمق بیشتری می بخشد، در حالی که فضای یکدست و بی تنوعی که به عنوان یکسان سازی اجرا می شود، اثری جز تخریب این روح معنویت ندارد.

5- به نظر میرسد بانیان این عمل ضد فرهنگی، تحت تاثیر قبرستان های یکسان و بی روح غربی، اقدام به این شبیه سازی نموده اند. امری که بدون توجه به جایگاه و کاربرد کاملا متفاوت این دو صورت گرفته است. قبرستان های غربی تنها محلی برای دفن مردگان و جدایی از آنهاست که طبیعتا باید ظاهری متناسب با فرهنگ شهری آنها داشته و چیزی شبیه به پارک باشد. در حالی که در دیدگاه اسلامی و خصوصا مردم ایران که برگرفته از آیات قرآن است، در واقع «شهدا زنده هستند و در نزد پروردگارشان روزی دریافت می کنند» و طبیعتا مزار متبرک ایشان جایگاهی برای کسب فیض و معنویت است.