1- "اگر دشمنان جمهوری اسلامی ایران ذره‌ای انصاف داشته باشند، باید بپذیرند که ایران دموکرات‌ترین انتخابات دنیا را برگزار کرد و هیچ شبهه‌ای نمی‌توانند به آن وارد کنند." اینها نخستین سخنان آقای رفسنجانی پس از انتخاب آقای روحانی به ریاست جمهوری ایران اسلامی است، همان کسی که خودش، همسرش و فرزندانش همگی یک پایه فتنه آمریکایی هشتاد و هشت بودند. به این می گویند "دموکراسی به شرط چاقو". اگر هندوانه دربسته انتخابات نتیجه دلخواه ما را داشت می گوییم دموکرات ترین انتخابات دنیا و اگر نداشت می گوییم تقلب! اگر آقای رفسنجانی ذره‌ای انصاف داشته باشند، اینک زمان عذر خواهی است!
2-جمعه ای که گذشت شاهد حضور شگفت آور شخصیت هایی در پای صندوق آراء بودیم که چهار سال قبل فریاد "وا تقلبا"یشان گوش فلک را کر کرده بود! از تاجزاده و خاتمی گرفته تا موسوی اردبیلی! سوال اصلی اینجاست که چه چیزی عوض شده؟ مجری که همان وزارت کشور آقای احمدی نژاد است و ناظر همان شورای نگهبان.همین بس است که نشان دهد اینها حتی خودشان هم دروغ تاریخیشان را باور نکرده اند وگرنه کسی در انتخاباتی که خودش آن را مصنوعی خوانده که شرکت نمی کند! امروز به خوبی روشن شد که ادعای تقلب چهار سال قبل این افراد چیزی جز یک دروغ بزرگ برای وتوی جمهوریت نبود! حالا و با این رسوایی، سوال اصلی اینجاست که چه کسی مسئول اصلی خسارت های وارده و خون های ریخته شده است؟! آیا وقت آن نرسیده که اینها حداقل به خاطر دروغ های چهار سال قبلشان از ملت عذر خواهی کنند؟!
3- آقای روحانی با کمتر از یک در صد (تنها هفت دهم درصد) بیشتر از حداقل آراء مورد نیاز در دموکرات‌ترین انتخابات دنیا (به قول آقای رفسنجانی)، ریاست جمهور ایران اسلامی شدند. شنبه شب شاهد جشن پیروزی ایشان از سوی طرفدارانشان بودیم. من به نوبه خودم به طرفداران ایشان با لبخند تبریک می گویم و ایشان را رییس جمهور خود نیز می دانم. اما امیدوارم فریب خوردگان دروغ هشتاد و هشت کمی با خودشان فکر کنند و به خاطر بیاورند که آنها چهار سال قبل با طرفداران شخص پیروز آن انتخابات چه کردند؟! ما دستمان چلاق است یا محله مان سطل آشغال ندارد؟! فاعتبرو یا اولی الابصار!
4- شاید ما به بسیاری رفتارهای انتخاباتی، صحبت ها و تفکرات کاندیدای پیروز اعتراض داشته باشیم ولیکن هرگز حاضر نمی شویم به هر شکل ممکن رئیس جمهورمان را تخریب کنیم و حتی دشمنان را در ضربه زدن به او یاری کنیم و مخالف این سیاستی که این سال ها شاهدش بودیم هستیم (یعنی همان: دیگی که برای ما نجوشه می خواهیم سر سگ توش بجوشه!). بلکه بر عکس، اگر کمکی از دستمان بر بیاید برای آبادانی کشورمان (در دست هر گروهی که باشد) انجام خواهیم داد. (البته پر واضح است این هرگز به معنای نفی نقادی منصفانه نیست).
