1- چهار سال قبل در  چنین روزی اولین نوشته وبلاگ حق جو قدم به دنیای مجازی نهاد و از آن روز تا به حالا گرچه فراز و فرودش بسیار بوده اما به لطف خدا مسیرش متغیر نبوده!

2- یه جایی نوشته بود: «نوشتن یه جور خودنمائیه! یه جور خودبینی!». اگر اینطوریه که وای به حالمان! به دیواری تکیه کرده ایم که در حال فروپاشیه! اگر رضای خدا را با رضایت از خود یا کف و سوت های فلانی، معامله کرده ایم که سخت بازنده ایم. ما در اینجا سعیمان بر این بوده که تلاشمان تنها از روی وظیفه بوده باشد و در جهت رضای حضرت حق؛ و اگر ذره ای از این دایره خارج شده ایم همینجا توبه می کنیم!

3- زندگی کوتاه این وبلاگ تا کنون پر بوده است از حوادث تلخ و شیرین. از فتنه تلخ و مفلوک 88 گرفته تا دومینوی شیرین پیروزی اسلام گرایان در خاورمیانه، از جریان انحرافی تا شکست اسرائیل در نبرد 22 روزه. شاهد افول آنهایی بودیم که روزی فخر نظام اسلامی بودند و امروز ننگ آن! آنهایی را دیدیم که روزی سردار سازندگی بودند و بعدها شدند مسئول تخریب نظام و فرزندانشان هم شدند نان رسان فتنه! ایستادگی کسی در مقابل فرمان ولی امرش را دیدیم که روز تنفیض حکمش دست رهبرش را بوسیده بود! جیره خوری کسی از فتنه را دیدیم که خودش زمانی فرمانده سپاه بوده!... و همه اینها اتفاق افتاد تا ما بفهمیم امثال طلحه و زبیر، افسانه و مخصوص کتاب های تاریخی نیستند، بلکه اینها روحشان در تمام تاریخ جاریست!
اما همه اینها یه طرف! یک نفره شروع شدن و دو نفره شدن وبلاگ یه طرف!

4- خدا را شکر تماشاگر فتنه نبودیم! نه نان خور فتنه بودیم و نه نان رسان فتنه! خدا را شکر، اگر شاهد شعله ور شدن شعله های پلید فتنه بودیم، بر باد رفتن خاکستر آن را نیز نظاره گر بودیم! خدا را شکر که قطره ای بودیم از سیل خروشان 9دی. خدا را شکر در این آزمون سربلند بودیم و خدا بصیرتی عنایت کند تا در آزمون های بعدی نیز این چنین باشیم...

5- گر چه عمده مطالب نوشته های آقای حق جو، طعم سیاست دارد ولیکن سیاست نوشته های کسی است که تفکرش فلسفیست! فرض کنید سیاست برآمده از فلسفه! اما باز خیلی دوست دارم بیشتر پیرامون فلسفه و کلام بنویسم، ان شا الله که خدا یاری کند...

در جشن تولد چهار سالگی این وبلاگ، خواستیم شمعی بگذاریم بر روی کیکی پانصد کیلویی که پذیرای همه شما باشیم، اما گفتیم شاید بعضی ها قندشان بالا باشد و نتوانند بخورند... گفتیم این صلوات را می گذاریم اینجا که همه شما و ما از آن بهره مند شویم (به قول ما اصفهانی الاصل ها اقتصادی تر هم هست!!)

آقا و خانم حق جو