بالاخره انتظار به سر اومد ! تو این آشفته بازاری که هر کی از خونشون قهر می کنه میاد یه وبلاگ میزنه (البته بلا نسبت شما !) و دیگه هر کسی برای خودش یه وبلاگ که هیچی ، سایت داره (مثلا همین سوپر محلمون «اصغر بقال» پایین تابلوی مغازش آدرس سایت مغازه رو نوشته و بعدش هم نوشته :«کلیه سفارشات به صورت online  پذیرفته می شود ! ) (البته فکر کنم یه کوچولو جو گیر شدم و یه چند سال سفر در زمان داشتم !) ما دیدیم مگه ما چیمون از اصغر بقال کمتره که لااقل نتونیم یه وبلاگ بزنیم ! خلاصه این شد که برای اینکه کم نیاریم و فردا روز نگن از سال 2009 هر کی لااقل یه وبلاگ نداشته باشه بی سواته و ما هم ییهو بفهمیم ای دل غافل ما جزو بی سواتا حساب می شیم (مثل دفعه قبل که گفتن از سال 2000 هر کی کار با کامپیوتر و اینترنت رو بلد نباشه بی سواته ، ما هم شدیم بی سوات !) تازه اون موقع بخوایم وبلاگ بزنیم ، دست به کار شدیم و همگام با شعار وزارت بهداشت که « پیشگیری بهتر از درمان است » ما هم اقدام پیشگیرانه کردیم !

و خلاصه به هزار و یک دلیل دیگه ما اومدیم !!!

اما بعد ....

من حسین مطلبی یه آدمی(!) هستم با کلی سوال تو مغزم ! البته نه از اون سوالا که اول مرغ بوده یا تخم مرغ! بلکه سوالهای واقعا اساسی ؟!!!

یه مدته با تفکراتم دچار مجگلات اساسی شدم . تازه فهمیدم اکثر چیزایی که تو زندگی باورشون داشتم خیلی خیلی راحت و با یه شبهه کوچیک دیگه باورشون ندارم ! وقتی ریشه یابی کردم دیدم علتش اینه که اکثر باورهای من ارثی بوده و نه اکتسابی !

من یه آدمی بودم که اندیشه اصلاح جهان رو تو سرم داشتم حالا با تفکرات خودم دچار تناقض شدم !

هر ننه قمری میاد یه شبهه کوچیک میندازه من بلافاصله دچار تردید میشم !

خلاصه ؛ از گذشته کمتر بگم و برم سراغ آینده ! به قول معروف « اونایی که همیشه به پشت سرشون نگاه می کنن هیچ وقت نمی تونن موقعیت های پیش روشون رو ببینن »

اما آینده ....

من تصمیم گرفتم یه خورده مطالعات خودم رو در حوزه باورها و عقایدم بیشتر کنم تا حق رو بشناسم !

شبهه هایی که می شنوم رو روش گیر سه پیچ بدم تا حق برام مشخص بشه !

اما این وبلاگ ...

از طرفی تصمیم گرفتم برخی از مهمترین نتایجی که به دست میارم رو اینجا بذارم تا اولا اینکه دیگران نظرشون رو در مورد اون بدن تا نقادی بشه و از این طریق بهتر حقیقت برای خودم مشخص بشه ، ثانیا اینکه شاید این سوال برای خود شما هم مطرح شه و این مطالب بتونه تو کشف حقیقت برای شما هم کمکی باشه ! (اینو بگم که اصلا خودم رو در حدی نمی بینم که بخوام نم پس بدم بلکه واقعا دنبال نم گرفتن از دیگران «در جستجوی حقیقت » هستم !)

                           پس الهی به امید تو یا دلیل المتحیرین

پا نوشت :

 - منو ببخشین که تو جمله هام علامت «!» حتی کاربردش از «.» هم بیشتره ! چون من کلا آدم متحیری هستم و علامت نقطه هم برای جمله های خبریه نه جمله های تعجبی . پس کار خوبی می کنم که خیلی «!» میذارم ، اعتراض وارد نیست !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!