چندی پیش بالاخره پس از ماه ها بالا و پایین شدن مساله تحریم نفت ایران، این اتحادیه در حال فروپاشی تصمیم گرفت در میان تردیدهای موجود میان اعضای آن اعلام کند که احتمالا در شش ماه آینده نفت ایران را تحریم نماید. در این رابطه چند نکته مهم به نظر می رسد که در ادامه به آنها اشاره می شود:

1- سوال اصلی این است که آیا اصولا تحریم نفتی ایران مساله ای امکان پذیر است یا خیر؟ در پاسخ به این سوال باید دقت داشت که ایران دومین تولید کننده بزرگ نفت اوپک می باشد. در تمام سال هایی که از انقلاب اسلامی می گذرد، غرب علی رغم تمام تلاش های گسترده ای که برای از پای در آوردن این حقیقت بزرگ به خرج داده است، هرگز و حتی در دوران نبرد هشت ساله علیه ملت ایران و با وجود آن همه مخاصمت های عملی، تحریم نفت را وارد دایره تحریم ها ننموده اند. مطمئنا علت عدم دست اندازی به تحریم نفت، چیزهایی مثل نگرانی برای اقتصاد مملکت ما نبوده است! بلکه آنها به خوبی می دانستد که عواقب ناشی از این قسم تحریم ها بیشتر گریبان گیر خودشان خواهد شد تا ایران. اصولا نفت کالایی نیست که کسی بتواند در دنیای امروز آنرا تحریم نماید. جایگاه نفت در اقتصاد جهان به مثابه جایگاه خون در بدن نباتی است که اگر جریان آن قطع شود اصلی ترین متضرر این قضیه کشورهای بزرگ مصرف کننده نفت خواهند بود. مگر می توان به همین آسانی دومین تولید کننده بزرگ نفت را از این چرخه خارج نمود؟!

2- تنها با اعلام احتمال تحریم نفتی ایران آن هم پس از شش ماه دیگر از سوی کوچکترین شرکای نفتی ایران، علی رغم تمام زمینه سازی های صورت گرفته، قیمت نفت افزایش یافت. بی شک با آغاز این تحریم ها (گر چه صوری باشد)، قیمت نفت با افزایشی چشم گیر مواجه خواهد شد و این مساله بیشترین تاثیر را بر کشورهایی خواهد داشت که این روزها با آشفتگی اقتصادی روبرو هستند، علی الخصوص کشورهای عضو اتحادیه اروپا که سعی می کنند با پیاده سازی طرح های مختلف ریاضت اقتصادی، به شکلی خود را از شرایط بحران خارج سازند.

3- نکته مهم دیگر در ارتباط با این تحریم ها این است که همانطور که اعلام گردیده، بیست و هفت کشور عضو اتحادیه اروپا وارد کننده تنها هجده درصد از نفت ایران هستند  و مقصد اصلی نفت ایران مصرف کننده های بزرگ آسیایی چون هند و چین هستند که اقتصادهایی در حال توسعه و عمیقا وابسته به نفت دارند. به محض اعلام احتمال تحریم نفت ایران از سوی اروپاییان، هند و چین اعلام کردند که با این تحریم ها همراهی نخواهند کرد و آمادگی دارند سهم اتحادیه اروپا از نفت ایران را خودشان خریداری نمایند. کشور اقتصاد مدار چین که به تنهایی خریدار بیست و دو درصد از نفت ایران است (یعنی بیش از تمام اتحادیه اروپا) به خوبی واقف است که اگر بزرگترین شریک نفتی خود را از دست بدهد چه ضربه اقتصادی مهلکی را تحمل خواهد شد. ایران مشتریان زیادی برای نفت خود دارد به راحتی می تواند با جایگزینی آنها با یکدیگر به مبارزه با تبعات این به اصطلاح تحریم ها بپردازد.

4- نکته جالب دیگر در ارتباط با علل این تحریم هاست. اتحادیه اروپا در توجیه این تحریم ها، علت آنرا آنچه «نگرانی درباره ماهیت برنامه هسته ای ایران» نامیده شده، آورده است. در میان کشورهای به اصطلاح تحریم کننده، کشورهایی هستند که در مسابقه تسلیحات هسته ای تمام تلاش خود را برای برنده شدن به خرج دادند. در سوی دیگر جمهوری اسلامی ایران بارها تاکید نموده است که تنها به دنبال استفاده صلح آمیز انرژی هسته ای می باشد و حتی بر طبق فتوای مقام معظم رهبری استفاده از این گونه تسلیحات را شرعا حرام می داند. و این هم از عجایب روزگار ماست که مجرمان، دیگران را به بهانه واهی احتمال مجرم شدن مجازات می کنند!

5- دیگر نکته مهم در رابطه با وارد شدن تحریم ها به محدوده نفت این است که باید به دقت بررسی شود که «وارد شدن نفت به بازی های سیاسی به ضرر کیست؟» دولت های غربی در طی سالیان گذشته همواره ایران و برخی دیگر دارندگان ذخایر بزرگ نفتی را به «سیاسی کردن نفت» متهم نموده اند. حال با این اقدام اتحادیه اروپا، اگر کشورهای متحدی چون ایران، ونزوئلا، عراق، بولیوی و دیگر کشورهای آمریکای جنوبی در اقدامی هماهنگ دست به قطع صادرات نفت خود بزنند، دیگر کسی نمی تواند این کشورها را به استفاده ابزاری از نفت متهم نماید، چرا که در واقع اتحادیه اروپا شروع کننده این بازی خطرناک بوده است.

6- تاریخ انقلاب اسلامی پر است از فراز و نشیب های متعدد. اگر قرار بود این ملت مرعوب این تهدیدها شوند که می بایست تا کنون هزاران بار دست از آرمان های خود شسته و انقلاب را تحویل خون خواران می دادند. به فرض که دشمنان ما تمام صدمات سنگین ناشی از تحریم ها را بپذیرند و دست به تحریم جهانی علیه ما بزنند (که چیزی قریب به محال است)، ملت ایران که شرایط سختی چون جنگ تحمیلی را با تکیه بر باورهایشان با سربلندی پشت سر نهاده اند، بی شک این بار نیز در پیشگاه درگاه لایزال الهی سربلند خواهند شد.

7- آخرین نکته اینکه باید دید هدف آمریکا از اعمال این تحریم جدید چه بوده است. در بعد داخلی، بی شک اعمال این تحریم ها در آستانه سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، به دنبال ایجاد فضای یاس و ناامیدی در میان ملت ایران و تحت تاثیر قرار دادن راهپیمایی سالگرد پیروزی انقلاب بوده است. اما حماسه ای که ملت آزاده ایران در راهپیمایی 22بهمن امسال خلق کردند نشان داد که بر خلاف تحلیل های عمدتا اشتباه دشمنان، ایرانیان به دلیل باورهای عمیق دینیشان هرگز مرعوب تهدیدها نمی شوند بلکه برعکس، این تخاصم ها موجب می شود ایشان اختلاف سلیقه های جزئی با یکدیگر را کنار گذاشته و در کنار یکدیگر و متحدتر از گذشته، بیش از پیش بر آرمان های خود پافشاری نمایند. در بعد خارجی نیز با توجه گسترش اعتراضات ضد سرمایه داری در تمام دنیا، قرار گرفتن حامیان سرمایه داری در مقابل ایران اسلامی و بی توجهی ملت قهرمان ایران به این تهدیدها، جایگاه ایران اسلامی را در بین مبارزان که انقلاب اسلامی بزرگترین الهام بخش آنها بوده است به صورت روز افزون ارتقاء می بخشد. نتیجه اینکه با شکست اهداف داخلی و خارجی این تحرک ها، این تحریم ها مرده به دنیا آمده اند!!