روزی روزگاری دولتی بود سراسر آنتی پوپولیسم. او مانده بود و «میراث فاجعه بار»ی از دولت پوپولیست پیش از خود به نام هدف مندی یارانه ها. وزیر اقتصادش مصاحبه می کرد که «شب واریز یارانه ها، شب مصیبت عظمای دولت است»، وقتی از وزیر نفتش احساسش را درباره واژه هدفمندی یارانه‌ها پرسیده بودند، گفته بود: «خیلی عذاب‌آور است» و نیز گفته بود: «جمع کردن پول هدفمندی و رساندن به‌موقع آنها واقعاً «عذاب الیمی» است» و دیگر اینکه: «بسیاری از شب‌ها از نگرانی اینکه چطور باید پول هدفمندی یارانه‌ها را تأمین کنیم، خوابم نمی‌برد .». وزیر رفاهش در همان اوایل دولت و در دیدار با یکی از مراجع ضمن برقرار نمودن ملجس عزایی در مصیبت پرداخت یارانه ها مدعی شده بود: «آقای دکتر روحانی به من گفتند بی‌سروصدا حذف یارانه‌ها را شروع بکنید.» و حتی گفته بود: «مسئول حذف یارانه‌ام». معاون اول دولتش که منتهای رفتارهای ضد پوپولیستی بود و البته روزی نبود که بر ضد رفتارهای پوپولیستی دولت پیش از خود مصاحبه ای، چیزی از خود در نکند، نیز گفته بود: «"یارانه نقدی" استدلال اقتصادی ندارد» و تنها دلیل پرداخت آن از سوی دولت پیشین را چنین دانسته بود: «جز اینکه به دنبال افزایش محبوبیتشان بودند، دستاورد دیگری نداشتند.»

و خلاصه اعضای دولت آنتی پوپولیسم تمام تلاش خود را بر پوپولیستی نمایاندن این میراث بر جا مانده از دولت پیش از خود صرف کرده بودند، تا اینکه برای دومین سال پیاپی مقرر شد بخش از ثروتمندان یارانه بگیر دستشان از یارانه دور شود. اینجا بود که سخنگوی دولت آنتی پوپولیست ها با چشمانی گریان حذف یارانه سه دهک بالای جامعه را ناعادلانه و غیر منصفانه خواند و حتی گفت برای حذف این مصوبه تنها چشم امید دولت به شورای نگهبان است! و در همین راستا اعضای دولت مذکور درمجلس عزایی به کلی سری به ذکر مصیبت دور ماندگان از یارانه پرداختند. در ابتدای این مراسم وزیر اقتصاد به حالتی رنجور گفت: «شب واریز یارانه ها در دولت فکر اینکه فردا عده ای بی چاره سوار بر بنز و بی ام وه شان به امید یارانه به پای خودپردازی بروند و دست خالی به پیش زن و بچه شان برگردند، همانطور که گفته بودم این شب را به شب عزای دولت تبدیل کرده»، درهمین حین وزیر نفت با حالتی به شدت خواب آلود گفت: «من هم بسیاری از شب‌ها از نگرانی اینکه چطور باید حق یارانه ای عده ای بیچاره را از آن ها محروم کنیم، خوابم نمی‌برد.» و در ادامه با سیحه ای جان گداز برای حذف کنندگان یارانه ملت طلب «عذاب الیم» کرد. سپس وزیر رفاه با ذکر خاطره ای یادآوری کرد: «آقای روحانی از همان ابتدا به من گفت حواست باشد حتما همه یارانه بگیرند ولی صدایش را در نیاور. اصلا فکر می کنید برای چه ما اول سبد کالا دادیم و بعد ندادیم؟! چون عده ای پوپولیست حسود صدایش را در آوردند و اگر صدایش را در نیاورده بودند ما همچنان سبد کالایمان به راه بود!» جهانگیری که از همان ابتدای مراسم در گوشه ای نشسته و خیلی آرام ذکر لعن بر پوپولیست ها می گفت و می گریست نیز گفت: «حذف یارانه ثروت مندان استدلال عقلانی ندارد». این مجلس با ذکر خاطره ای توسط حاج آقا خاطره پایان یافت. وی گفت امام راحل در پایان عمرشان یک روز بسیار فوری مرا احضار کردند و با تاکید ویژه گفتند «حواست باشد یارانه کسی قطع نشود خصوصا مهدی دلبندت! تا بتواند با این خرده یارانه و اندکی سکه و ارز که به زندان می برد کار و بارش را راه بیندازد» و خلاصه در این مراسم اعضای دولت یازدهم در مصیبت حذف یارانه عده ای ثروت مند بسیار ناله ها زده و بر سر و صورت خود کوفتند و البته بر مشی آنتی پوپولیستی دولت تاکیدات بسیار نموند!

عجب زجری می کشد این دولت! هم باید بر واریز یارانه ها عزا بگیرد و هم بر کوتاه شدن دست ثروت مندان بی نیاز از آن! ما را در غم خود شریک بدانید... .

1- «باریکه غزه»! می گویند باریکه چون عرض آن بین 6تا12 کیلومتر است. این یعنی اگر یک تانک اسرائیلی با سرعت 60 کیلومتر بر ساعت به پیش برود، می تواند عرض این منطقه را در 6دقیقه فتح کند! بیش از یک ماه است که اسرائیل دارد با تمام توان این منطقه را (که هیچ نیروی نظامی کلاسیکی ندارد) می کوبد و حاصلش حتی یک متر تصاحب هم نشده است! یاد سخنرانی جناب ظریف افتادم که فرمودند: «آمریکا می تواند با یک بمب خود تمام سیستم دفاعی ما را از کار بیندازد»، باریکه غزه را می گفتم! این منطقه تنها 360 کیلومترمربع مساحت دارد، این یعنی مساحت کشور ما قریب به 4600 برابر غزه است و حتی استان کوچکی مانند تهران بیش از 52 برابرغزه مساحت دارد. سپر موشکی که قرار بود ابر موشک های پرتعداد ایران را منهدم کنند امروز در برابر بچه موشک های مقاومت غزه ناکارآمدی خود را نشان داده اند. جناب آقای ظریف! توصیه می کنیم در مذاکرات خود با وزیر امور خارجه آمریکا (یعنی همان کشوری که آقای روحانی رئیس جمهورش را باهوش و مؤدب خواندند) به ایشان تقلب برسانید و بگویید به جای این همه کمک تسلیحاتی و مالی، فقط و فقط یک عدد از آن بمب هایی که به فرموده شما می تواند تمام سیستم دفاعی کشوری با مساحتی بیش از یک و نیم میلیون کیلومترمربع را از کار بیندازد در اختیار اسرائیل بگذارد تا تانک های اسرائیلی بتوانند تنها در عرض 6دقیقه تمام این باریکه را بدون هیچ مزاحمتی به چنگ آورند! (اشکالی هم ندراد! به هر حال به قول بعضی ها مذاکره بده بستان است، یک مشاوره ناچیز می دهید شاید آن ها هم در عوض مقدار ناچیز دیگری از پولمان را تحویلتان دادند)

2- دیروز، ریاست محترم جمهورمان که در مراسم تنفیذشان به خدا پناه برده بودند از «بستن دهان مخالفان و منتقدان» پس از «افراطی»، «بی سواد»، «مزدور»، «عصر حجری» و ... خواندن منتقدانشان یک برچسب دیگر نیز حواله منتقدین فرموده و ایشان را «بزدل» خطاب نموده و ایشان که پیش تر نگران بود عده ای مردم را به زور به بهشت نفرستند با عصبانیت منتقدین را «به جهنم» فرستاد! همه حرف ها و فحش هایی که نثارمان فرمودند به کنار، این بزدلش خیلی دلمان را سوزاند! یاد حرف های دلاورانه جناب ظریف در باب آن بمب کذایی افتادم! یک نفر یک لغت نامه برساند به دست ما تا معنای «بزدل» را بازخوانی کنیم و بفهمیم «چه کسی بزدل است؟»

3- آقای رئیس جمهور! می دانید این مدل مورد خطاب دادن منتقدان توسط شما را چه تعداد سایت و نشریه بین المللی (حتی صفحه اول یاهو) پوشش دادند و خواستند نشان دهند که همه ایرانیان با هم چنین برخوردی دارند؟ رئیس جمهور عزیز! لطفا بیش از این دشمن شادمان نکنید...

روحانی منتقدان ایرانی سیاست هسته ای خود را "بزدل" نامید

----
پی نوشت: این مطلب را در جهان نیوز در اینجا بخوانید