اهمیت مساله مهدویت و جایگاه آن در عقاید تشیع و حتی سایر ادیان، و حساسیت و تاثیر گذاری این قضیه در میان مردم برکسی پوشیده نیست. مقام معظم رهبری در این رابطه می فرمایند:«آن چیزی که مهدویت مبشر آن است، همان چیزی است که همه انبیاء، همه بعثت ها، به خاطر آن آمدند و آن ایجاد یک جهان توحیدى و ساخته و پرداخته‌ى بر اساس عدالت و با استفاده‌ى از همه‌ى ظرفیتهائى است که خداى متعال در انسان به وجود آورده و قرار داده... اگر مهدویت نباشد، معنایش این است که همه‌ى تلاش انبیاء، همه‌ى این دعوتها، این بعثتها، این زحمات طاقت‌فرسا، اینها همه‌اش بى‌فایده باشد، بى‌اثر بماند. بنابراین، مسئله‌ى مهدویت یک مسئله‌ى اصلى است؛ جزو اصلى‌ترین معارف الهى است.»
این مساله مهم، در طول تاریخ و خصوصا در دوران اخیر، فراز و فرودهای بسیاری را تجربه نموده است. تا آنجا که برخی مانند اکبر گنجی و عبدالعلی بازرگان، این مباحث را زاییده تخیل تشیع خوانده اند و برخی دیگر مانند برخی جریان های افراطی اخیر، به تعیین مصادیق و تخمین زمان ظهور پرداخته اند. مطلبی که با واکنش شدید علما و صاحب نظران این عرصه مواجه شد. در آخرین مورد از این قضایا، مستند واره ای به نام «ظهور بسیار نزدیک است»، در سطح گسترده ای منتشر گردید که در آن « برخی مقامات نظام و شخصیت های سیاسی جهان، از مصادیق اشخاص زمان ظهور معرفی شدند. گمانه زنی های زیادی در رابطه با انگیزه سازندگان این مجموعه صورت گرفت که برخی آن را بی ارتباط به نزدیک بودن زمان انتخابات مجلس نهم و تلاش جریان موسوم به انحرافی برای تسخیر کرسی های آن ندانستند.
گر چه نمی توان از مقام معظم رهبری به عنوان سکان دار مجموعه عظیم انقلاب، توقع داشت در هر موضوع کوچکی، به تبیین ابعاد قضیه بپردازند و فورا واکنش نشان دهند، و از طرفی به اندازه کافی علما و بزرگان به تشریح غلط بودن چنین کارهایی پرداخته بودند، لکن در دیدار روز گذشته ایشان با متخصصان عرصه مهدویت فرصت مناسبی دست داد تا با دیدگاههای عالمانه ایشان که در واقع نوعی تبیین مواضع نظام، نیز محسوب می شود آشنا شویم.
ایشان در ارتباط با حرکت های جاهلانه در این رابطه فرمودند: « از کارِ عالمانه و همراه با دقت، در مسئله‌ى انتظار و مسئله‌ى دوران ظهور نباید غفلت کرد. و از کارِ عامیانه و جاهلانه بشدت باید پرهیز کرد. از جمله‌ى چیزهائى که میتواند یک خطر بزرگ باشد، کارهاى عامیانه و جاهلانه و دور از معرفت و غیر متکى به سند و مدرک در مسئله‌ى مربوط به امام زمان (عجّل‌اللَّه تعالى فرجه الشّریف) است، که همین زمینه را براى مدعیان دروغین فراهم میکند. کارهاى غیرعالمانه، غیرمستند، غیر متکى به منابع و مدارک معتبر، صرف تخیلات و توهمات؛ اینجور کارى مردم را از حالت انتظار حقیقى دور میکند، زمینه را براى مدعیان دروغگو و دجال فراهم میکند؛ از این بایستى بشدت پرهیز کرد.»
در ادامه ایشان در رد مدعیان این عرصه به این مطلب اشاره فرمودند که:«در طول تاریخ مدعیانى بودند؛ بعضى از مدعیان هم همین چیزى که حالا اشاره کردند، یک علامتى را بر خودشان یا بر یک کسى تطبیق کردند؛ همه‌ى اینها غلط است. بعضى از این چیزهائى که راجع به علائم ظهور هست، قطعى نیست؛ چیزهائى است که در روایات معتبرِ قابل استناد هم نیامده است؛ روایات ضعیف است، نمی شود به آنها استناد کرد. آن مواردى هم که قابل استناد هست، اینجور نیست که بشود راحت تطبیق کرد.»
ایشان با کشیدن خط بطلان بر مصداق سازیهای انحرافی، فرمودند:« اینها غلط است، اینها کارهاى منحرف‌کننده است، کارهاى غلط انداز است. وقتى انحراف و غلط به وجود آمد، آن وقت حقیقت، مهجور خواهد شد، مشتبه خواهد شد، وسیله‌ى گمراهى اذهان مردم فراهم خواهد شد؛ لذا از کارِ عوامانه، از تسلیم شدن در مقابل شایعات عامیانه، بایستى بشدت پرهیز کرد.... غالب آنچه که در این زمینه گفته میشود، ادعاهائى است که یا دروغ است، یا طرف دروغ هم نمیگوید، تصور میکند، تخیل میکند. ما کسانى را دیدیم. آدمهاى دروغگوئى نبودند، اما خیال میکردند، تخیل میکردند؛ تخیلات خودشان را به عنوان واقعیت براى این و آن نقل میکردند! نبایستى تسلیم اینها شد.»
ایشان در ارتباط با اشخاص واجد صلاحیت برای ورود در این عرصه فرمودند:« این هم کار هر کسى نیست، باید اهل فن باشد، اهل حدیث باشد، اهل رجال باشد، سند را بشناسد، اهل تفکر فلسفى باشد؛ بداند، حقایقى را بشناسد، آن وقت میتواند در این زمینه وارد میدان شود و کار تحقیقاتى انجام دهد.»
امید است با توجه با دقت نظر ایشان در برخورد با این مسائل و ورود بیشتر صاحب نظران این عرصه، دیگر شاهد چنین سطحی نگریهایی در مساله مهم و اساسی مهدویت نباشیم.
------------------------------------
پی نوشت : این مطلب را سایت «ای شبهه» به نام این حقیر اینجا درج نمود.
