ترور خونین دانشمندان کشور، امریست نه چندان نوپا که اخیرا و با تلاش هدف دار سرویس های جاسوسی و ترور کشورهای متخاصم شدت گرفته است. هدف اصلی از این ترورها، در واقع ایجاد اختلال در روند پیشرفت کشور با از بین بردن سرمایه های علمی و نخبه های آن است. در این بین برخی عوامل این ترورها که تحت دقیق ترین آموزش ها قرار گرفته اند دستگیر می شوند و سرویس جاسوسی پشت صحنه این عملیات را لو می دهند و گاهی نیز (که در اکثر مواقع چنین است) منابع نسبتا رسمی سازمان مسئول این ترور با بیان جزئیات این عملیات در واقع به تهدید جهت اعمال خشونت بیشتر می پردازد.

در آخرین مورد آن، شهید رضایی نژاد در مقابل چشمان دختر خردسال و همسرش به ضرب گلوله به شهادت رسید. روز بعد، روزنامه هاآرتص (متعلق به رژیم صحیونیستی)، این ترور خونین (احتمالا به زعم آنها بشر دوستانه!!) را به سازمان موساد نسبت داد. سایت «رادیو فردا» (وابسته به سازمان سیا)، با تایید تلویحی این خبر، در مطلبی با عنوان «چند نکته در مورد ترور داریوش رضایی نژاد در تهران» نوشت:« منابع خبری اسرائیل تلویحاً اقدام موساد سازمان جاسوسی آن کشور، در ترور کارشناسان اتمی ایران را مورد تأیید قرار داده‌اند. از جمله، هاآرتص، همزمان با انتشار گزارش اخیر خبرگزاری آسوشیتدپرس در روز پنجشنبه 28 ژوئیه، ترور داریوش رضایی‌نژاد را به موساد نسبت داد.» در عین حال سایت مزبور در همین مطلب تلاش کرده با مرتبط نشان دادن تلاش های این داشمند شهید با فعالیت های هسته ای ایران، به نوعی به توجیه این اقدام ننگین موساد بپردازد.

و اما جای تاسف دارد که با وجود این اعترافات صریح، سایت جرس (ارگان رسانه ای جنبش به اصطلاح راه سبز) در روز چهارم مرداد در مطلبی با عنوان «ترور؛ تناقض ها و ادعاهای مسئولان نظام» با نادیده گرفتن اعترافات روشن رسانه های غربی و سابقه خونین جوخه های ترور سازمان های تروریستی این دولت ها در کشور عزیزمان ایران، می نویسد: «یک حمله مسلحانه دیگر در تهران و بلافاصله شهید محسوب شدن قربانی و محکوم کردن آنی و سریع استکبار جهانی از سوی نهادها و شخصیت های انقلابی. گویی چرخه مداوم نسبت دادن حملات مسلحانه به عوامل بیگانه را پایانی نیست!!» در واقع، نویسنده مقاله سعی کرده است با تلاش جهت تبرئه کردن دست های بیگانه در این عملیات شوم و نا امن نشان دادن فضای کلی کشور، از آبی که خودش گل آلود کرده برای جریان مطبوعش ماهی بگیرد، حتی اگر به قیمت پایمال شدن خون یک شهید تمام شود!! امری که با توجه به حافظه تاریخی ما در مورد این جریان و وابستگانش، چندان هم عجیب و دور از ذهن نبود.