سلام. واقعا اينجوري فکر مي کنين؟ براي چي؟ مگه جز اينه که ما آدم ها يه مجموعهاي هستيم از بعد هاي مختلف؟ چرا مي گين که يه سريالي که اين همه از مشکلات فرهنگي رو توي جامعه ي مدرن تصوير مي کنه نمي تونه ارزشمند باشه؟ يعني ما همش بايد تو چند هزار سال پيش سير کنيم که بگيم با فرهنگيم؟ اين خيلي خوبه که سريال هايي مثل مختارنامه بيان و روح تاريخي دين يه ملت رو زنده منن. اين کاملا منطقيه که پيام هاي اخلاقي رو تو يه سريال طنز نمي شه به وفور و صراحت يه سريال مذهبي پيدا کرد. اما نمي شه فقط تاريخي باشيم . اين در روانشناسي يه اصله که اطلاعات اگر در حجم محدود به فرد ارايه بشن تاثير خيلي بيشتري مي ذارن تا اين که يه سرس پيام رو فشرده کنيم و بخوايم تزريق کنيم. من بازم مي گم که پيام هاي اخلاقي توي سريال مختارنامه صريح بيان شده و اين اقتضاي اين طور سريال هاست اما چرا ايييييين قدر ناعادلانه قضاوت مي کنين و زحمت يک تيم فيلمساز رو اين طور زير سوال مي برين. البته عادل بودن سخته ولي قضاوت ظالمانه راحت.
اميدوارم نظرو به عنوان يه مخالف تاييد شه ( عادلانه)
