سلام...
طاعات قبول...
نوشته ي جالبي بود چون قابل تامل بود........
مختارنامه براي جامعه ي ما ارزش بود چون هر تيپي از مردم جامعه مخاطبش بودن... در مقابل ساختمان پزشکان هم چنين وضعيتي داشت
به عنوان نظر شخصي خودم ميگم بودن اين دو مجموعه ريشه کمبود دو مساله در جامعه داره
1:کمرنگ شدن باورها و شناخت هاي ديني
2:کم بودن شادي بين مردم
اينا هر دو دغدغه است واسه جامعه و بايد براي حلش کاري کرد
اما يادمون باشه مختارها و ساختمان پزشکان وظايفي داشتن سواي از هم
اما مشکل اصلي چيز ديگه اي اين دو مجموع تموم شد خوب يا بد بودنش از ديد هر کسي متفاوته
ترجيحا من تو حوضه اي که اطلاعات زيادي ندارم ورود نميکنم
اما از ديد يک بيننده هر دو مجموع خوب بود
اما اين جامعه حالا با نبودن اين دو هم باز دغدغه ها رو داره واسه حلش بايد کارها کرد........
وگرنه بايد سراغ جوونو تو محيطي گرفت که شادي کاذب هست اما معنويت توش گم شده .......
و اين ميشه که همه به جوون خورده ميگيريم اما يادمون ميره اون واسه حضورش تو اون محيط دليل ها داره و جواب قانع کننده اي از من يا جامعه يا خانواده نميشنوه تا قانع شه که وقتشو انديششو جايي هدر نده
منظورم از از اون جايي که بعضي جوونا ميرن محيط چته
چرا به جوونمون ياد نميديم حرفي نزنه که زير سوال بره؟
چرا جوون کشور اسلامي مون يادش ميره که خدا همه جا هست؟؟؟؟؟؟؟
چرا کسي واسه درست کردن يه محيط مجازي درست واسه حرف زدنش بحث کردنش کاري نميکنه؟
چرا نتونستيم بهش بگيم که دينداري به معناي شاد نبودن نيست؟؟؟؟؟
چرا بهش خورده ميگيريم واسه لباس پوشيدنش ارايش موهاش اما کاري واسش نميکنيم؟؟؟؟؟؟؟؟
همه ي حرفم اين بود هر چيزي که ميسازيم...مينوسيم با هر عنواني چالش هاي جامعه رو حل کنيم
کمک کنيم اين ها فرزندان همان مردان ديروز ايرانتد!!!!!!!!!!!!!!!
يا علي...
ملتمس دعاي خير شما...